بنام خدا و برای خدا

آقای حسن روحانی در تاریخ 15/11/93 گفت: «لااقل این توافق ژنو اولین گشایش برای دانشگاه و برای پول دانشجوها بود؛ ... چرا یک عده کم‌سواد بیایند حرف بزنند؟ استادان دانشمند ما بزرگان دانشگاه ما خصوصی چرا حرف می‌زنند ولی نمی‌آیند در میدان.»

پس از توافقنامه ژنو و ایرادهای اساسی که به این توافق وارد بود و منتقدین با بررسی ابعاد مختلف توافقنامه، که رگه هایی از غفلت و سازش با دشمن را در اذهان تداعی می کرد، رئیس جمهور با کمال بی صداقتی و عدم رعایت ادب، منتقدین توافقنامه هسته ای را، عده ای بی سواد خواند و با استغاثه از اساتید دانشگاه، از آنان درخواست نمود که از روح توافقنامه ای که محتوای آن محرمانه است! و قابلیت دفاع ندارد!، وارد میدان شوند و حمایت کنند!

پس از گذشت 10 ماه از استمداد آقای روحانی، سه تن از اساتید لیبرال و خود فروخته دانشگاه، که یکی از آنها تابلو براندازی نظام اسلامی را بر پیشانی دارد، با حرارت تر از نمایندگان آمریکا و اسرائیل و همانند سه ترسو و بزدل در تاریخ 26/ 9/ 93 وارد میدان شدند! و روی آمریکا و اسرائیل را در رابطه با دانش هسته ای کشورمان، سفید کردند و آقای روحانی را خجل زده و شرمگین سخنان دشمن پسند خود نمودند و نه تنها از مذاکرات هسته ای دفاع نکردند، بلکه داشتن دانش هسته ای را برای کشور زیانبار و غیر عقلانی خواندند!!!!

احمد شیرزاد که مدتی از کشور متواری و به دامان ارباب خود پناهنده شده بود و در فتنه براندازی مجلس ششم نقش کلیدی داشت، گفت:‌ «جمهوری اسلامی ایران با ورود به صنعت هسته‌ای به خط قرمز برخی قدرت‌های بزرگ وارد شده است و هم‌اکنون باید در میز مذاکرات به آنها بگوییم که اگر ایران پای خود را از خطوط و دایره قرمز آنها عقب‌تر بگذارد چه چیزی را به ایران می‌دهند و این موضوع تنها در میز مذاکرات مشخص می‌شود ... : در زمینه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران نه منابع اولیه دارد و نه احاطه به علوم آن را.»

آقای صادق زیبا‌کلام دومین استادی بود که به درخواست رئیس جمهور پاسخ داد و گفت: «من معتقدم آنقدر که هسته‌ای به ما ضرر زده است جنگ نزده است.»

آقای هرامیدس باوند، همانند نماینده ویژه آمریکا در این همایش سخن می راند و گفت: «البته شرایط به گونه‌ای نیست که بگوییم کل تحریم‌ها برداشته شود بلکه باید یک روند گام به گام صورت گیرد ... باید مشکلمان را با آمریکا حل کنیم.»

آقای رئیس جمهور باید به مردم پاسخ دهند؛ این همه فشار و اصراری که برای ورود یک وزیر با مشخصه های فتنه گری! برای ورود به وزارت علوم داشتید، برای اینکه تریبون دانشگاهها را در اختیار اساتید خودفروخته، ترسو، بزدل و روشنفکران لیبرال قرار دهید، نبود؟! آقای روحانی با این کرسی های به زعم خود، آزاد اندیشی در حال خدمت به دانشگاه و ملت است و یا حراج عزت کشور؟!

اگر اینگونه نیست، پس آقای روحانی که منتقدین خود را که با انواع تهمتها و اهانتها، مورد خطاب قرار می دهد! چرا در مقابل این نفاق لیبرال منش از خود واکنش نشان نمی دهد؟! و اگر قرار است در فضای دانشگاه پیرامون توافقنامه هسته ای بحث و گفتگو صورت بگیرد چرا تریبون نظام اسلامی در اختیار افرادی باشد، که چکمه بوسی رضاخان را طلب می کنند و آمریکا و اسرائیل را می پرستند! آیا این عهد و پیمان رئیس جمهور با مردم است؟! این که عهد و پیمان نیست، بلکه ذلت، خواری و خجالت در برابر آمریکا است!!!!

به جرئت می توان ادعا کرد که اتفاقی که در سالن فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران افتاد، به سفارش دولت اعتدال بوده است و لذا نظام جمهوری اسلامی باید نسبت به این مهم اقدام نماید و زمینه مناظرات منطقی و علمی پیرامون توافقنامه هسته ای را در صدا و سیما، با حضور متخصصین امر فراهم نماید و این حربه نفاق را از دست مزدوران و روشنفکران غربی و فراریان خارج نماید.

والسلام